مخابرات

سیستم مخابراتی

سیستم های مخابراتی عموما از سه بخش عمده تشکیل می شود که شامل فرستنده،کانال مخابراتی و گیرنده می باشد.

در بخش فرستنده سیگنال صوت یا گفتار پس از عبور از تراسدیوسر ورودی به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می شود.

سیگنال توسط کانال به عنوان واسط فیزیکی از فرستنده به سمت گیرنده مخابره می شود که در این مسیر می توند دستخوش عوامل ناخواسته ای گردد.

در بخش گیرنده تا حد امکان این عوامل ناخواسته حذف شده و سیگنال اصلی استخراج می شود و در نهایت توسط تراسدیوسر خروجی به یک سیگنال شنیداری تبدیل می گردد.

عوامل مخرب

عواملی بر روی سیگنال های ارسالی تاثیر می گذارد که عمده انها شامل اعوجاج، تداخل و نویز می باشد.

اعوجاج: در واقع به خود سیستم مخابرتی و محدویت های عملیاتی مرتبط می شود.

تداخل: ناشی از اثر سایر سیگنال های محیط ارسال داده می باشد که با بهره گیری از روش های متنوع ارسال، اجتناب پذیر است.

نویز: سیگنال الکتریکی غیر قابل پیشگیری می باشد که حتی اگر سیگنالی وجود نداشته باشد، در شبکه وجود دارد.

بخش های جزیی سیستم مخابراتی

با وجود این عوامل ناخواسته که در مسیر ارسال و دریافت سیگنال ها تاثر گذارند، راه حل های متنوعی برای بهبود کیفیت سیگنال به نویز و روش آشکار سازی دنبال می شود.

سیستم مخابراتی برای بهبود کیفیت انتقال سیستم از عوامل زیر تشکیل می شود:

1. مدولاسيون
2. کد گذاري منابع
3. کدگذاري کانال
4. جبران ساز ها

برای یاد گیری بهتر مباحث تیوری متلب کتابخانه قدرتمندی را در اختیار محققین قرار می دهد که بتوانند روش های پیشنهادی خود را بررسی کنند. بنابراین در اين سايت آموزش اجمالی از مباحث مخابرات به همراه کد های شبیه سازی در دسترس دانشجويان قرار خواهد گرفت.